Pomagamy dzieciom, które:

► mają zaburzenia emocjonalne: lęki, fobie, koszmary senne, są nadmiernie płaczliwe, spostrzegane przez dorosłych jako depresyjne, często zniechęcające się lub wycofane,
► w kontaktach z innymi są nadmiernie nieśmiałe, izolują się, ujawniają silną skłonność do życia w świecie fantazji,
► cierpią z powodu urazów psychicznych, jakich doświadczyły w ciągu życia (urazy te mogą być spowodowane śmiercią bliskiej osoby, rozwodem rodziców, ciężką chorobą, wypadkiem i innymi trudnymi dla dziecka sytuacjami),
► przeżywają natrętne myśli, realizują rytuały, które przeszkadzają im w codziennym życiu,
► mają trudności z jedzeniem, powodujące otyłość, nadmierną utratę wagi, kłopoty z połykaniem i gryzieniem, wybiorczość w jedzeniu pokarmów,
► mają zaburzenia płynności mowy, mutyzm wybiórczy,
► ujawniają trudności związane z treningiem czystości, moczenie mimowolne, zanieczyszczanie się kałem, zaparcia nawykowe,
► w nasilony sposób przeżywają rywalizację z rodzeństwem,
► cierpią z powodu dolegliwości fizycznych wywołanych czynnikami psychicznymi (np. bóle głowy, brzucha, wymioty, zaburzenia snu),
► ujawniają zaburzenia rozwoju psychoseksualnego, zaburzenia identyfikacji płciowej,
► z trudnością rozstają się z rodzicami, nie chcą przebywać poza domem,
► nie potrafią  bawić się i współpracować w grupie, często wywołują konflikty, reagują agresją, nie chcą słuchać nauczycielki/wychowawczyni, często zdarzają im się kłamstwa, kradzieże,
► mają trudności szkolne, o różnym charakterze.

Jeśli twoje dziecko nie ujawnia żadnej z tych trudności, a jednak coś w jego rozwoju Cię niepokoi i chcesz zasięgnąć porady specjalisty, to możesz umówić się na konsultację dla rodzica.

Metodą pomocy dzieciom w ich trudnych zachowaniach i przeżyciach jest w naszym ośrodku psychoterapia indywidualna.
Psychoterapia psychodynamiczna dzieci to metoda leczenia zaburzeń psychicznych, tzn. zaburzeń relacji społecznych, zaburzeń odżywiania,  nastroju i emocji oraz wielu innych. Ta forma psychoterapii polega na nawiązaniu relacji z dzieckiem i poznaniu jego świata wewnętrznych  przeżyć głównie poprzez zabawę.

Postępowanie terapeutyczne jest wynikiem diagnozy zaburzeń dziecka, jego linii rozwojowej, możliwych deficytów i ujawnianych konfliktów. Nacisk w terapii położony jest na analizę relacji powstającej między terapeutą a dzieckiem, dominujące emocje i sądy dziecka o rzeczywistości i innych. Jednocześnie terapeuta staje się realną osobą ważną dla dziecka, ma na nie wpływ modelujący poprzez mechanizm identyfikacji oraz pozwala na organizację nowego doświadczenia interpersonalnego.

W terapii dzieci konieczne jest utrzymanie kontaktu terapeuty z rodzicami, gdyż terapeuta musi brać pod uwagę rzeczywistą sytuację życiową dziecka i rodziny, aktualne relacje i ich wpływ na proces terapii. Istotne jest nastawienie rodziców do terapii i osoby terapeuty.
Problemy dzieci znajdują swoje odbicie w funkcjonowaniu całej rodziny, rodzicom trudno określić co jest przyczyną trudnych zachowań, w rodzinie narasta napięcie i poczucie bezradności wobec przeżyć i zachowań dziecka.
 

Dlatego dla rodziców, którzy doświadczają:
► problemów z akceptacją roli rodzica, braku umiejętności rodzicielskich,
► niepokoju dotyczącego zachowań trudnych dziecka, poczucia wyobcowania, izolacji od dziecka, utarty więzi z dzieckiem,
► trudności wychowawczych,
► trudności funkcjonowania szkolnego dziecka  i  poczucia braku współpracy ze szkołą,
► poczucia nie akceptowania choroby dziecka, jego zaburzenia lub przejawianych zachowań, braku wiedzy o problemie dziecka,

proponujemy konsultacje rodzicielskie oraz poradnictwo dla rodziców w formie cyklicznych spotkań z terapeutą.
 

Niemowlęta
Pomoc psychologiczna i terapeutyczna dla rodziców z małymi dziećmi,  w wieku od urodzenia do 18 miesiąca życia.

Jest to praca psychoterapeuty z diadą matka – dziecko lub z obojgiem rodzicami w sytuacjach kiedy:
► rodzice odczuwają trudności emocjonalne (lub jedno z nich) i wpływa to na ich kontakt z dzieckiem,
► rodzice są zaniepokojeni czy rozwój dziecka jest prawidłowy, trudno im zrozumieć stany emocjonalne dziecka i odpowiednio się do niego „dostroić”,
► matka doświadcza depresji poporodowej,
► u dziecka występują trudności z jedzeniem, ze snem, kłopoty z napięciem mięśniowym, stany wzmożonego niepokoju.

Praca psychologa – psychoterapeuty oparta jest na teorii rozwoju dziecka, teorii przywiązania i teorii psychodynamicznej.
Podjęcie pracy terapeutycznej poprzedzone jest  spotkaniami konsultacyjnymi: 1 – 2 z rodzicem lub z całą rodziną.